je kan denken dat je voorbereidt bent, maar het overkomt je, overvalt je toch
hoezeer je ook
op tafel
stapels papieren, woorden nog enkel
voor mezelf
nieuw gekochte kaas
een geopende fles port
je ligt 2 kamers verderop
zo ogenschijnlijk in slaap
het waren de eerste lentedagen, je hebt maar even zomertijd gevoelt, ik legde je in bed, de zon stond op zijn mooist in je kamer toen je je laatste adem liet en ik je vlak daarna vond
eerder sliep je nu
leek alles anders
iets was
aanwezig
iets wat niet klopte
weet niet zo goed wat moet,
of hoe, of wat te zeggen -
weet dat je geest ronddwaalt
in wat we lazen dus ik bundel woorden
van dichters bij elkaar
om zaterdag aanstaande jou
te vieren
[ieder krijgt de kaartjes woorden foto’s
papier letters iets fysieks in handen
iets fysieks]
of het echt zal zijn
zal dan vast blijken
lieve jet, je ligt naast me nog
soms praat ik tegen je (mezelf)
en ik wacht op je antwoord
je ooit?
ik laat je lampje aanstaan, altijd
opdat je (ik) niet bang ben(t) voor de nacht
in het huis zijn wonen we
nog even alleen
samen
voelt alles alles alles
zo verdoofd
[en ik mis je hier
ik mis je zo]
sprakeloos. sterkte naomi <3