Waarom een rariteitenkabinet?
Een rariteitenkabinet is van oudsher een verzameling, een bonte verzameling. Dit is mijn opgetekende kabinet, met een verzameling van eigen geschreven stukken.
Ik heb nu eenmaal geleerd dat ik door te schrijven, kan denken. Dat wanneer ik niet schrijf, dingen te snel aan me voorbij gaan. Dat schrijven voor mij een steen is in de eeuwige stroming, de rots. Ach ja - cliches. We gaan er voor. Dit is mijn rots. Welkom op mijn rots.
Deze nieuwsbrief is voor mij een van de vormen om vat te krijgen op de chaos. Om delen van wat ik schrijf te laten kristalliseren tot een bericht aan de buitenwereld, terwijl ik ondertussen werk aan een eerste gedichtenbundel. Het zit in de boeken die ik lees, de gesprekken die ik heb met vrienden. Het zit in al wat mijn pad kruist, de mieren tussen de stoeptegel randjes, de eeuwig meegesleepte boeken, de mensen in de metro of op de fiets.
In het boek een man die op reis gaat, bereidt een man zich zijn hele leven voor op een reis die hij nooit zal maken, terwijl hij zijn eeuwig dronken overbuurman bestempeld als iemand die “leeft” tussen de haakjes. Wij, wij leven in de verhalen die we voor onszelf hebben gebouwd - het verzamelen van herinneringen, van gematerialiseerde keuzes, van mensen, van momenten. We leven in perspectieven, in kaders, in manieren die je op kan breken, die we ondersteboven kunnen kantelen.
Dus verwelkom ik je in mijn toevluchtsoord - waarin ik af en toe iets met je deel, wellicht iets kantel of verschuif in mijn verhalenkabinetten.
Naomi van Kleef
